Mehnat o'qidin qabaqdek qolmisham afg'on aro

Kim, bukun chobuksuvorim yo'qturur maydon aro.

Tiyralikdin ko'r etibtur ko'zlarim har kungi gard

Kim, bor erdi to'tiyo bu diydai giryon aro.

Senki maydon ichra yo'qsen, paykaredur joni yo'q,

Har pari paykarki markab sekretur javlon aro.

Garchi har sho'xe surar maydong'a o'q yanglig'samand,

Chun sening raxshing emas, billah, o'qidur jon aro.

Ter oqizg'an ablaqingdektur seni kelgaymu deb,

Har sari tushkan ko'zum yuz ming duri g'alton aro.

Onsiz urmish halqa chobuklar, ne yanglig' etmayin

Kim, ko'runmas zarra, xurshid o'lmasa davron aro.

Mehrdek gar tavsani gardunga mingilkim, sipehr

Past etarda farq yo'q xurshid ila Kayvon aro,

Gar quyosh zangin falakraftorlig' raxshingga os

Kim, tuzar ul zang navhang nag'masin afg'on aro.

Ey Navoiy, ket bu maydondin, gar ul hur o'lmasa,

Billah, o'lsam turmag'aymen ravzai rizvon aro.