Gar o'lmasam edi ul oyg'a oshno hargiz,

Boshimg'a yog'mas edi charxdin balo hargiz.

Tariqi ishq aro bee'tidol esam, yo'q ayb

Nedinki, tushmamish erdi bu ish mango hargiz.

Jafosidin, demakim, ishq tarkini tutqil,

Bu ish bo'lurmu vafo ahlidin ravo hargiz.

Baloi ishqig'a men mubtalo-yu istamagay

Qutulmaq ila balodin bu mubtalo hargiz.

Davo chun mumkin emas ishq dardig'a, vahkim,

Iloj topmadi bu dardi bedavo hargiz.

Yoyildi Vomiq-u Farhod ishqi, yo'q edi lek

Mening ishim kebi har yon bu mojaro hargiz.

Ko'ngulni dahrdin oshufta qilmakim, xushtur

Ki, tiyra bo'lmasa jomi jahonnamo hargiz.

Sanga zamon elidin yetsa ko'p jafo muni dey

Ki, kim ko'rub edi bu xayldin vafo hargiz.

Ne kelsa, xush tut o'zungniki, xalq ko'ngli uchun

Raqam hak aylamadi kotibi qazo hargiz.

Desangki, xom tama' birla bo'lmayin ranjur,

Visol aylama ishq ichra muddao hargiz.

Navoiy, istama ko'p ishq aro navo, negakim

Bu bog' bulbulig'a yetmadi navo hargiz.