
Alisher Navoiy korpusi

457
Manga har nechakim yo'q zahra dam urmoq visolingdin
Va lekin kom olurmen ulcha mumkindur xayolingdin.
Vafo bog'ida tufrog' o'ldum, ammo, voykim, tushmas
Gahe bir gul bu tufrog' ustiga sarkash niholingdin.
Visolingdin ko'ngul navmid esa, darding chekar nevchun,
Ki andin dog'i ko'p navmidroqdur chun misolingdin.
Iki zulfung ko'ngul domi, ne yanglig' asray ul qushni,
Ani tutmoqqa jidd ma'lum o'lur chun “jim”-u “dol”ingdin.
Nachukkim bo'lsa dil lafzig'a nuqta “zul”, bo'lur hosil
Mazallat ikki ayrilg'on ko'ngulga yetti xolingdin.
Latofat suyi ul yuz, “jim” ila “lom” ikki yondin zulf,
Bu so'zni fahm aylar bahravar bo'lg'on jamolingdin.
Tama' eldin vafo qilg'on, sudin o't istading chiqmoq,
Agar topsang, dog'i kuygung bu savdoi muholingdin.
Durust mehr zarfida to'la hayvon suyi ichmak
Emas ichkanda durd, ey mug'bacha, sing'an safolingdin.
Navoiy, gar boshing go'y etsa ul chobuke, yomon ermas,
Yomon budurki, ermas voqif ul sargashta holingdin.