"Badoye` ul-vasat" devoni g`azallarida uchraydigan xalq maqollari

Tilar Laylini Majnun, dilbarin miskin Navoiy, vah,

Kerak bulbulg‘a gul, devonag‘a yori pariypaykar. (161-g‘azal, 9-bayt)
 

“Bulbul gulga oshiq, gul –sanamga”

Zohid bila nafs etsa tamasxur, ne ajabkim,                                    It sayd qilur vaqtda tulku bila o‘ynar.                                   (166-g‘azal, 6-bayt)

“It ov qilmoqchi bo‘lganda tulki bilan o‘ynaydi”.

Mazrai dahr aro soch lutf ila ehson tuxmi,                               Har ne eksang, ani-o‘q chunki o‘rarsen oxir.                         (172-g‘azal, 6-bayt)

“Har kim ekkanini o‘radi”.

Muztarib ko‘nglum aro ul yuz xayoli aylanur,                 Mavjluq suda quyosh aksi nachukkim chayqanur.            (175-g‘azal, 1-bayt)

“Mavjlanib turgan suvda quyosh aksi chayqalur”.

Chun ulusqa ishqi o‘t soldi, ajab yo‘q kuymakim,                Beshag‘a chun tushti har yon shu’la, xas ham o‘rtanur. (175-g‘azal, 3-bayt)

“O‘rmonga o‘t ketsa ho‘l-u quruq barobar yonadi”.

Sho‘xliq rasmin anga taslim etarlar xo‘blar,               Sekramakta uylakim uchqun chaqing‘a o‘tkanur.               (175-g‘azal, 5-bayt)

“O‘yindan o‘t chiqdi”.