"Badoye` ul-vasat" devoni g`azallaridagi baytlarda qo`llanilgan talmeh san`ati

Ishq Masih ayladi, garchi bor edi Ilm ishkolig‘a hallol xirad. (121-g‘azal, 3-bayt)

---

Masih – Payg‘ambar Iso Masih (a.) ning laqabi. Barcha dardlarga nafasi bilan shifo bergan, o‘likni tiriltirish mo‘jizasi sohibi bo‘lgan

Kahkashoidin chekma saf anjum sipohin shomi hajr, Men o‘lubmen, ey falak, hojat emas qilmoq nabard. (122-g‘azal, 4-bayt)

---

Kahkashon – Somon yo‘li

Chunki Shirin ko‘zi behad qoradur, bas necha mil Toshni surma nedin ayladi oyo Farhod. (125-g‘azal, 5-bayt)

---

Shirin – “Farhod va Shirin” dostonidagi go‘zal mahbuba, Farhodning sevgilisi Farhod –“Farhod va Shirin” dostonidagi Chin hukmdorining o‘g‘li, Shirinning sevgilisi

Hayot ichra baqo chun mumkin ermas Nuh bo‘lsinkim, O‘lar holatda tug‘may o‘lgan o‘g‘li birla yaksondur. (132-g‘azal 7-8-bayt)

---

Nuh – islomiyatdan avval o‘tgan va uzoq umr ko‘rgan payg‘ambar

Qaydadur Majnunki, bergay pand-u chun fahm etmasam, Yig‘lag‘ay holimg‘a bag‘ri og‘rig‘andin zor-zor. (133-g‘azal 3-bayt)

---

Majnun –“Layli va Majnun” dostonining bosh qahramonlaridan Qaysning laqabi

Yo qani Farhodkim, g‘am tog‘ini tirnog‘ ila Qozg‘animdin, teshav u tog‘idin o‘lg‘ay sharmisor. (133-g‘azal 4-bayt)

---

Farhod –“Farhod va Shirin” dostonidagi Chin hukmdorining o‘g‘li, Shirinning sevgilisi