Alisher Navoiy korpusi

"Badoye` ul-vasat" devoni g`azallaridagi baytlarda qo`llanilgan talmeh san`ati

Besutun Farhod qabridur qizarg‘on loladin, Yo aning qonidin o‘lmish tufrog‘i har yon qizil. (373-g‘azal 4-bayt)

Farhod – “Farhod va Shirin” dostonidagi Chin hukmdorining o‘g‘li, Shirinning sevgilisi

Hajr bemorig‘a qotil zahr erur hayvon suyi, Ey Masih, asra nafas bu nuktada, qilma jadal. (374-g‘azal, 5-bayt)

Masih – Payg‘ambar Iso Masih (a.) ning laqabi. Barcha dardlarga nafasi bilan shifo bergan, o‘likni tiriltirish mo‘jizasi sohibi bo‘lgan

Ey habib, etma Masih ollida izhori fasohat, Chun erur dam ura olmasqa labing ollida qoyil. (376-g‘azal, 5-bayt)

Masih – Payg‘ambar Iso Masih (a.) ning laqabi. Barcha dardlarga nafasi bilan shifo bergan, o‘likni tiriltirish mo‘jizasi sohibi bo‘lgan

Keldi chun ohimdin o‘t olmoqqa Majnuni zaif, To‘lg‘anib churkandi ul o‘t ichra ul yanglig‘ki qil. (382-g‘azal, 3-bayt)

Majnun – “Layli va Majnun” dostonining bosh qahramonlaridan Qaysning laqabi

Rev-u rang ahli muridi bo‘lmag‘ilkim, Xizr emas, Xirqasin har ahmaq etsa baqli hamqodek yashil. (388-g‘azal, 6-bayt)

Xizr – diniy manbalarga ko‘ra, doimiy tirik payg‘ambar

Borm-u ul ikki o‘rulg‘on gesuyi anbar shamim, Yo etak solmish Muhammadda yozilg‘an ikki “mim”. (393-g‘azal,1-bayt)

Muhammad – oxirzamon payg‘ambari