"Badoye` ul-vasat" devoni g`azallaridagi baytlarda qo`llanilgan talmeh san`ati

Ul biridin ruhparvar topti anfosi Masih, Bu birisidin asosin ajdaho ko‘rdi Kalim. (393-g‘azal 3-bayt)

---

Masih – Payg‘ambar Iso Masih (a.) ning laqabi. Barcha dardlarga nafasi bilan shifo bergan, o‘likni tiriltirish mo‘jizasi sohibi bo‘lgan

Jahl aro o‘lgan ko‘ngullarga dami Iso bo‘lub, Chun esib tanlar quburig‘a riyozingdin nasim. (393-g‘azal, 4-bayt)

---

Iso – Iso Masih (a.) payg‘ambar. Barcha dardlarga nafasi bilan shifo bergan, o‘likni tiriltirish mo‘jizasi sohibi bo‘lgan

Soqiyo, oyinagun jom bila Bir dam etgil meni Iskandar-u Jam. (396-g‘azal, 6-bayt)

---

Iskandar – o‘z davrida Yer yuzining yagona hukmdori bo‘lgan podshoh

Ki, na Jam qoldi-yu ne Iskandar, Itti ul jom ila ul ko`zgu ham. (396-g‘azal, 7-bayt)

---

Jam – Jamshid peshdodiylar sulolasiga mansub hukmdor, jahonnamo jomi bo‘lgan

Ko‘rsa Layli birla Shirin ruhi javrin, rahm etib, Ko‘rgay oning xasta Majnuni, munung Farhodi ham. (415-g‘azal, 4-bayt)

---

Layli – “Layli va Majnun” dostonidagi go‘zal va latofatli mahbubaning ismi. Majnunning sevikli yori. Shirin – “Farhod va Shirin” dostonidagi go‘zal mahbuba, Farhodning sevgilisi. Majnun –“Layli va Majnun” dostonining bosh qahramonlaridan Qaysning laqabi. Farhod – “Farhod va Shirin” dostonidagi Chin hukmdorining o‘g‘li, Shirinning sevgilisi

Keldi tirguzgali za’fim ko‘rub ul Isodam, Kelgani ham o‘z ishin qildi, vale ketgani ham. (416-g‘azal, 1-bayt)

---

Iso – Iso Masih (a.) payg‘ambar. Barcha dardlarga nafasi bilan shifo bergan, o‘likni tiriltirish mo‘jizasi sohibi bo‘lgan